ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΚΑΙ O ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΕΛΑΣΗΣ

 

 

                                     

                                   Τού Καθηγητού Μιχάλη Κ. Γκιόκα

 

Υπάρχουν στή ζωή τών εθνών ημερομηνίες πού τά δικάζουν τά έθνη, τά δοκιμάζουν καί κάνουν έλεγχο στά χαρτιά τής ιστορικής τους ταυτότητας. Τέτοια ήταν η μέρα τής Σαλαμίνας, τού Μαραθώνα καί τού Ευαγγελισμού τού 1821. Είναι ακριβώς η ίδια μέρα πού ξανάρχεται μέ διαφορετικό όνομα, κάθε φορά, μέσα στή ζωή καί τήν ιστορία τών Ελλήνων. Τέτοια ήταν καί η 28Η Οκτωβρίου 1940. Τήν τρανή αυτή ημέρα, πού τό άστρο της δέν θά σβύσει ποτέ πάνω από τήν Ελλάδα,  σηκώθηκε σύσσωμος ο λαός της  καί τήν έγραψε μέ φωτιά καί μέ αίμα.

 

Η μέρα άρχισε μέ σειρήνες, σαλπίσματα,  κωδωνοκρουσίες, καί δοξολογίες στούς ναούς, μέ διαδηλώσεις υπέρ τού πολέμου, πράγμα πρωτοφανές καί ανεξήγητο στήν υπόλοιπη Ευρώπη, στήν οποία  επικρατούσε γενικός πανικός, φόβος καί απελπισία  κάτω από τήν μπότα τού φασισμού, ειδικά μετά τήν πτώση τής Γαλλίας.. Μέ μιά τεράστια διαδήλωση μπροστά στήν Αγγλική Πρεσβεία ο λαός τής Αθήνας φώναξε μανιωδώς, μέ στεντορεία φωνή, καί ακατάπαυστα ... πόλεμος ...πόλεμος... δώστε μας όπλα....δώστε μας όπλα.. Επηκολούθησε γενική επιστράτευση, μέ τά τραίνα γεμάτα στρατό μέ κατεύθυνση πρός βορράν, διοτι τό πανελλήνιο απήντησε στήν κραυγή τών σειρήνων μέ ένα ομόψυχο “Παρών.” Οταν χτύπησαν οι καμπάνες εκείνη τήν ημέρα, και απήντησε ο λαός τής γενέτειρας τής Δημοκρατίας, μέ τόν Υμνο τού Σολωμού, δέν υπήρχαν ανάξιοι καί άτιμοι Ελληνες καί δέν  υπήρχε κανένας εχθρός  ανάμεσά  τους. Καί πολέμησαν οι Ελληνες στή Πίνδο καί απώθησαν τούς εισβολείς στά βουνά τής Αλβανίας,  μέ εντύπωση καταπληκτική εντός καί εκτός τής Ευρώπης.

 

Οταν η ογδόη Μεραρχία διετάχθει νά προχωρήσει ακόμη καί χωρίς εφοδιοπομπές, μαζί μέ τούς γέροντες καί τά παιδιά, βγήκαν από τά σπίτια τους οι γυναίκες τής Πίνδου καί κουβάλησαν στίς πλαγιές καί τίς κορυφές τών βουνών, τά πυρομαχικά καί τά τρόφιμα γιά τό στρατό. Καί ήρθε η Σοφία Βέμπο νά εμψυχώσει καί νά σαγηνεύσει τόν Ελληνισμό, σέ ρόλο Μπουπμουλίνας τού τραγουδιού. Οι απώλειες τών Ελλήνων ήσαν μεγάλες,  μέ χιλιάδες νεκρούς καί τραυματίες καί  αθρόα κρυοπαγήματα. Γι’αυτό κάθε χρόνο στίς 28 Οκτωβρίου, ανεβαίνει ο λαός τής Ελλάδος  καί ο  Ελληνισμός τής Διασποράς, στό προσκύνημα τών νεκρών πού σιωπούν, γιά τά μάτια πού έσβυσαν, γιά νά μπορεί η Ελλάδα νά βλέπει μέ αχαμήλωτο τό βλέμμα της πρός τό μέλλον, πάντοτε μαζί μέ τίς μεγάλες Δημοκρατίες. Ο ασπασμός τών απανταχού Ελλήνων πηγαίνει στά χέρια πού τσακίστηκαν, γιά νά έχει η Ελλάδα χέρια, νά κρατήσει τό σπαθί στή καταιγίδα τής φωτιάς καί τού ατσαλιού πού επηκολούθησε, στή μάχη τής Κρήτης, στό Ελ Αλαμέιν καί στό Ρίμινι. Τό γεγονός ότι στίς 28 Οκτωμβρίου 1940, υπήρξε στήν Ελλάδα καθεστώς δικτακτορικό,  αποτελεί  απλώς παράδοξη ιστορική συγκυρία καί δέν αφαιρεί τίποτε από τήν αίγλη τής επετείου, διότι τό κατόρθωμα ανήκει στό λαό της.

Ετσι λοιπόν,  η 28η  Οκτωμβρίου 1940, ήταν ξανά ένα φανέρωμα τού πνεύματος τών Ελλήνων, πού έδωσαν εξετάσεις  καί έδειξαν τήν ιστορική τους ταυτότητα στήν παγκόσμια κοινωνία, καί βρέθηκε εν τάξει.

Δοκιμάστηκε ξανά ο Ελληνικός λαός –εν πυρί, ώς χρυσός εν χωνευτηρίω- καί βρέθηκε γνήσιος. Καί σήμερα συνεχίζει η Ελλάδα τό δρόμο της τόν εφηβικό, σάν μέλος τής ΕΕ καί μέ αναμένο τόν πυρσό της, σάν γενέτειρα τής Δημοκρατίας καί σάν Πολιτισμική  Υπερδύναμη. Οι Ολυμπιακοί αγώνες τού 2004, θά αποτελέσουν  καινούργιο ορόσημε γιά τό Ελληνικό δαιμόνιο.
 

Καί έχει σήμερα η χώρα, λόγω τής παγκόσμιας ματαναστευτικής κρίσης, πλέον από ένα εκατομμύριο αλλοδαπούς, από τουλάχιστο 13 κράτη: Αλβανία, Βουλγαρία, Αίγυπτο, Ρουμανία, Πακιστάν, Ουκρανία, Πολωνία, Γεωργία, Ινδία, Φιλιπίνες, Μπανγκλαντές, Συρία καί Νιγηρία, μέ τούς Αλβανούς τούς πολυπληθέστερους  καί καθαρώς οικονομικούς φυγάδες, πού ήλθαν στήν γειτονική Ελλάδα λόγω τής μαγνητικής έλξης τού υψηλού κατά κεφαλήν εισοδήματος . Καί εδώ συμποσούται καί συμμαζεύεται η πέτρα τού σκανδάλου καί η σύγχιση φρενών καί ιδεών τού Υπουργού Παιδείας Πέτρου Ευθυμίου καί τού Υφυπουργού Νίκου Γκεσούλη, μέ τών οποίων τίς απόψεις διαφωνώ ριζικώτατα, όσον αφορά τό συμπαθητικό αλβανόπουλο Οδυσσέα Τσενάι πού είναι αριστούχος,  στό Λύκειο Νέας Μηχανιώνας Θεσσαλονίκης.

Στόν Οδυσσέα Τσενάι ανήκουν θερμά συγχαρητήρια γιά τήν επίδοσή του καί θερμές ευχές γιά μιά πετυχημένη καριέρα, καί πιθανώς μιά υποτροφία  γιά σπουδές σέ πανεπιστήμιο.  Είναι τρομερά τυχερός πού βρίσκεται στήν Ελλάδα καί φοιτεί σέ καλό Λύκειο, σέ χώρα μέλος τής ΕΕ. Αλλά, σημαιοφόρος τήν 28η Οκτωβρίου δέν  πρέπει καί δέν μπορεί νά γίνει, καί ο σχετικός νόμος πρέπει νά καταργηθεί  ώς απαρέδεκτος καί διαβρωτικός  τών συμφερόντων τής Ελλάδος, ώς εξής:

  1. Ο συμπαθητικός Οδυσσέας  Τσενάι (καί πιθανώς άλλα τέκνα αλλοδαπών στό μέλλον) δέν έχει καμμία απολύτως σχέση μέ τήν επέτειο τής 28ης Οκτωβρίου 1940, εκ γενετής, η εξ αγχιστείας, καί επίσης, ούτε από ιστορική καί φιλοσοφική άποψη, παρά τήν  γελοία θεωρία μερικών Νεο-Ελλήνων ότι είναι πολίτες τού κόσμου. Ο Οδυσσέας πρέπει νά περιμένει.
  2. Ο λαός τής Αλβανίας  ήταν υπό κατοχήν τό 1940 καί δέν  έπαιξε κανένα σημαντικό ρόλο στόν αγώνα τών Ελλήνων στήν Αλβανία.
  3. Η τιμή τού Σημαιοφόρου τήν 28η Οκτωβρίου, ανήκει σήμερα στά εγγόνια αυτών πού σκοτώθηκαν, αυτών πού τραυματίσθηκαν η επέζησαν τών μαχών τής Αλβανίας καί όχι σέ αλλοδαπό οποιασδήποτε προέλευσης, πού διαπρέπει κατά καλή του τύχη σέ Ελληνικό Λύκειο. Ακόμη καί στήν κλασσική πολυκουλτουριστική καί πολυφυλετική κοινωνία τής Αμερικής, τέτοιου είδους  τιμή σέ αλλοδαπό μαθητή απλώς διότι είναι αριστούχος, είναι απαράδεκτη. Αριστο παράδειγμα αποτελούν οι  Ολυμπιακοί αγώνες τού 1984 στό Λος Αγκελες, όπου η υπέρτατη τιμή εισαγωγής τής Ολυμπιακής Φλόγας στό μεγαλοπρεπές στάδιο, μέ θεατή τήν μισή ανθρωπότητα, δόθηκε στήν εγγονή  τού περίφημου Ολυμπιονίκη αθλητού Τζέσσι Οουενς, στόν οποίον ο Χίτλερ αρνήθηκε νά απονείμει  τό χρυσό μετάλλιο στό Βερολίνο τό 1936. Η εγγονή τιμήθηκε έπειτα από 48 χρόνια δημιουργώντας παραλήρημα ενθουσιασμού στούς θεατάς τού Σταδίου.
  4. Οι υπόλοιποι μαθηταί καί γονείς στόν Λύκειο τού Μηχανιώνα, πού ορθά διαμαρτύρονται έχουν πολύ καλύτερη συναίσθηση τών περιστάσεων καί καλύτερη ιστορική συνείδηση, καί  άριστη ικανότητα  κρίσεως, σέ σύγκριση με τούς  ιδεολόγους τής σοσιαλιστικής αριστεράς πού εδρεύουν σήμερα στό  Υπουργείο Παιδείας. 
  5. Η δέ κατηγορία καί πιπίλα περί δήθεν Ρατσισμού, είναι τελείως ανεδαφική διότι καταδεικνύει τελεία άγνοια τής ορολογίας, καί αποτελεί κακοήθεια εναντίον τού λαού τής Ελλάδος. Είναι επί πλέον εντελώς ανάρμοστος, αυθάδης καί τό ακρον άωτον τής αχαριστίας, ο λίβελος τού Πατέρα Τσενάι νά ομιλεί περί φασισμού, στήν γενέτειρα τής Δημοκρατίας, πού έχει τόν υψηλότερο ποσοστό αλλοδαπών (10%) στήν ΕΕ καί έχει δώσει τήν ευκαιρία  εξαιρετικών σπουδών στό παιδί του. Η συμπεριφορά τού πατέρα Τσενάι αποτελεί λυπηρό επακόλουθο  τού τεράστιου διπλού Δημογραφικού προβλήματος  πού μαστίζει σήμερα τήν Ελλάδα. Επί πλέον, η συμπεριφορά αυτή, καθιστά τίς δηλώσεις, τού Υφυπουργού Παιδείας, ότι  “ο Ελληνοιταλικός πόλεμος τελείωσε πρίν από 60 χρόνια” καί τού Υπουργού Παιδείας, “ότι προετοιμάζουμε εκρηκτικό μίγμα”, νά ακούγονται σάν φαιδρά πρασινάλογα,  περί τών κάτω χωρών καί τής Μονής τού Βατοπεδίου.

Τελικά, πρώιμες καί αδικαιολόγητα  γενναιόδωρες τιμές καί διακρίσεις σέ  οικονομικούς φυγάδες αλλοδαπούς, αποτελούν σφάλμα  μέγα εν μέσω τής μεταναστευτικής κρίσης στόν πλανήτη, διότι στέλνουν απανταχού τής γής τό εξής ασύμφορο μήνυμα--ελάτε στήν Ελλάδα, διότι σας περιμένουμε μέ ανοικτές αγκάλες καί τιμές καί  περισσά  δικαιώματα, χωρίς ιδιαίτερες υποχρεώσεις.

  1. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο πανέξυπνος καί γεναιόδωρος λαός τής Ελλάδος μαζί μέ τόν Ελληνισμό τής Διασποράς θά διατηρήσουν  μέσα τους άσβηστη τήν φλόγα τής 28ης Οκτωβρίου 1940.  Αλλά, ο σημαιοφόρος σέ κάθε παρέλαση τής 28ης Οκτωβρίου, πρέπει νά έχει πλήρη κατανόνηση, τί σημαίνει αυτή η μέρα,νά έχει ψυχική διασύνδεση καί συνάφεια  μέ τήν τρανή αυτή επέτειο, καί επί πλέον, θά πρέπει  νά σκέπτεται  σάς τούς Ελληνες τής Διασποράς. Διότι τό πνεύμα τής 28ης Οκτωβρίου γιά μάς σήμερα είναι, τό απαραβίαστο τών συνόρων τής Ελλάδος, στήν στεριά καί στή θάλασσα. Εμείς λέμε σέ φίλους καί ανταγωνιστάς τό εξής: Ούτε μία πέτρα, ούτε ένας βράχος, ούτε μία Βραχονησίδα, δέν θά παύσουν νά είναι χώμα Ελληνικό είς τούς Αιώνας!

 

Χώμα  τιμημένο πώχουν ανασκάψει

Γιά νά θεμελιώσουν ένα Παρθενώνα,

Χώμα δοξασμένο, πώχουν ροδοβάψει

Αίματα στό Σούλι  καί  στό Μαραθώνα

χώμα πούχει θάψει λείψανα αγειασμένα

απ’το Μεσολόγγι  καί από τά  Ψαρά

χώμα πού θά φέρνει  στό μικρό εμένα         

θάρρος,  περηφάνια,  δόξα καί χαρά.

********************************

...Οταν μέ τήν πάροδο τού χρόνου ο Οδυσσέας  Τσενάι κατανοήσει πλήρως καί εστερνισθεί πειστικά, τό παρόν άρθρο, καί τό ποίημα, δώστε του τήν Σημαία!

 

10-24-2003

 

 

Μιχάλης Κ. Γκιόκας,M.D.,M.Sc.,Ph.D.

Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής καί Βιολογικής Χημείας

Πανεπιστήμιο τής Καλιφόρνιας Ντέιβις.

 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΘΙΝΚ-ΤΑΝΚ, γιά ζητήματα τού Ελληνισμού.

 

Tel: 001\925\946-1985

FAX: 001\925\946-1987

E-Mail: geokas@msn.com

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                               -4-